умирање (ср.)
Живее по навика или стекната инерција. Тежнее кон умирање.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Но мене ни во тој последен миг од моето умирање претседателот на Републиката не ме заборавил.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А не можам да бидам таму зашто ме измори сиот тој бизнис со умирањето.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Нешто во тоа движење му кажа дека сестра му е на умирање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Внимателно го следев умирањето на пчелиното брчење и гаснењето на цвркотот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И никој не ќе го забележи новиот живот на едно умирање.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Умирањата и раѓањата го сочинуваа календарот на нашето семејство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ние растевме помеѓу тие умирања за кои ти зборувам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Со молскавици се мерат и векови и малечките божем безначајни умирања и божем невидливи трепети на светулките.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
А кога започнаа првите умирања во егзил, започна да се смалува и нашиот облак на небото.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И ме фрла со дланката лесна в чудна игра, в чудно компонирање, изгаснувам во грч и умирање и се враќам в живот како песна.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Измислив приказна дека си болен на умирање и дека последна желба ти е да му шепнеш нешто важно на Рус на уво.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Кој знае колкупати така до смрт дојде, ама не било за тогаш умирањето...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вечно полупразни перони во долго очекување на една трошка радост и сива карпа од страв пред пристигањето на едно умирање Рамни мермерни подови што го мазнат лавиринтот од изгубените стапалки пред едно вечно чекање што сака никогаш да не дојдат возовите со мала кратка радост штом можат да донесат едно крајно умирање
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Стрелците и измеќарите се повлекле со утрената светлост, да спијат или да пијат и да го исчекуваат умирањето на побунетиот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тука е од старо време; поминал живот со неколку генерации, бил сведок на сѐ што се случувало во семејството: регистрирал многу раѓања и многу умирања.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Не е тоа болка за умирање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си отиде уште на првото умирање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Аријата навеваше умирање на една младост.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секоја квечерина ја праќам на спротивната страна за да ми го продолжи родот. Зашто јас сум осуден на умирање.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
