пастир м.
пастирски прид.

пастир (м.)

Кој народ да се буни, велам јас, ова е стадо без пастир, кај ќе го потераш таму ќе оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На меѓата од нивата, крај грмушка осветлена од сонцето, лежи мајка му крај тукушто роденото дете; баба му Депа држи стомна со вода со која го замила; отстрана стојат неколку аргати со мотики в рака дојдени да ја видат рожбата како пастирите при раѓањето на Исус;
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тоа беа одличја на духовник, на високовештеник и на пастир.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Останаа ниви без орачи, стада без пастири.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Останаа ниви без орачи, стада без пастири.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Хрисостом беше духовник и пастир од истиот ков.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)