навистина (прил.)
Тој навистина се најде во замка.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Може да се скока и низ времето Ама тоа е сосема поинакво скокање Од скокањето низ меридијаните И за тоа си треба башка седнување и башка сонување Навистина понекогаш доаѓа до испреплетување На скокањето низ просторот и времето
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Го видел. Можеби навистинаа го видел својот нажален демон.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
-Животот навистина е интересна игра.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се исправивме на работ од трапот и видовме: навистина се предал, врагот!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Кога потоа ги гледам тие артисти во некој филм на телевизија не можам да сфатам дека навистина тоа со своја рака го напишале специјално за нас и често ја гњавам мајка ми да ми раскажува кој од нив каков е во живо.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Навистина сѐ уште бев далеку од помислата дека користењето на тажната насмевка за да ѝ се руга на туѓата несреќа не е природната жална маска на нејзиниот карактер.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Навистина не знам како сум можел да се сомневам во овие луѓе. Освен баџанакот кој исто така е тука.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Во подобро осветлената дневна соба тој забележа со изненадување дека во брчките на нејзиното лице навистина има прав.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Навистина, многу долго време не се беа виделе, но, знаела дека е мажена и дека има две деца.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Слушај.“ Таа слушаше. „Ништо не можам да чујам“, рече таа. „Навистина?“ „Не, што е тоа?“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
На тоа место некогаш навистина постоела штала во која богаташите ги чувале своите коњи.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Навистина колку убаво би изгледала куќата на соседот кога оџакот би бил како саксија.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Жените навистина стоеле пред големиот миг на надежта да ги врзат мажите за постела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но, она што навистина го изненади стариот професор беше не тоа дека кучето со поглед секогаш го следеше кога тој пребаруваше по библиотеката, туку тоа што кога седна во фотелјата и ја отвори големата книга на скутот пред себе, кучето скокна со двете нозе на фотелјата од зад него и се вникна доближувајќи му ја главата и допирајќи го со влакната на својата глава некаде по вратот како едно време покојната жена кога попатно му ѕиркаше во четивото, а што него благо го обеспокојуваше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Навистина седнав и тоа со некое чудно чувство на повратник, кој помислува дека втасал дома но не смее да ги отвори очите бидејќи се плаши од разочарувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не сакам ваквата негова предност да му ја одземам но јас навистина не би можел да го следам во неговите чувствени акробации. Затоа и сакам да го приземјам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Подготовките за минирање на Банката навистина барале ангажирање на повеќе луѓе и средства.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Дојдов да се уверам дали навистина петловото доброутро ќе биде за тебе збогум.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Среќна сум што сум се родила во такво рајско место, и по изгледот и по доблестите на мештаните тоа место навистина наликува на рај.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
