сак (м.)
Тукушто претрупи неколку сакови дрва, одозгора се појавија двајца млади луѓе.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
БОГДАН: (тој досега земаше колку се може поважна поза накај Милка). E, девојко, шта велиш сак?
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Носат и цепеници, трупци, пењушки, сакови и слама.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
