општост ж.

општост (ж.)

Колку и да се основани сите наведени приговори на нашите противници против општоста на Македонските Словени и нивната припадност кон една самостојна словенска целина, пак ми се чини дека можат да им се направат и не помалечки контраприговори, од кои ќе се види дека националното самосознание и преродба на Македонските Словени е нешто многу обично и разбирливо.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но таа опшност не е нешто што почива врз некакви заеднички спомени и заеднички историски задачи што да се сознаваат и да се имаат сознавано од нас и од Бугарите еднакво.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Опшноста во судбините наши ни го закрепи општото име Бугари уште до ослободувањето на Бугарија, коешто си остана по традиција во Македонија и по ослободувањето на првата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таа општост нѐ побуди заедно да се бориме со општите непријатели.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нашата опшност е проста случајност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ми се гади од општоста на гадењето. Од двосмисленост.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)