онанира св. и несв.

онанира (св. и несв.)

Во дневната за 2 секунди настана ерупција од воодушевување и ментално онанирање.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Па тоа е, си велам, поголем срам одошто татко ти или мајка ти да те фатат како онанираш со оној животински израз на лицето.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)