носи (несв.)

— Кај ќе нѐ носат нас?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веќе заборавив на неа, трчам колку што ме носат нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Овде е полно агенти, вели, сакаат да ме украдат и да ме носат во Америка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ќе ме носите и ништо друго. Ме послушаа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се успале и сѐ некаде настрана ме носат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Го познавам детето, вели жената, ние, на секое ваше барање, го носевме во Букурешт, но секогаш доаѓаше претставник на грчката партија и детето ни го одземаше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни застанаа вака, од страните, и нѐ држат на око, што се вели, како да нѐ носат спровод.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме познаваа луѓето и знаеја што носам на себе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На трудна жена, му рекле, се носат кисели јаболка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Вие не носите крст? - ме прашува познаничката. - Не - велам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Би рекла дека таква компримирана поема не може да носи некое големо значење...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Камионите носеа и носеа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Носеше лонец од кој се креваше врела миризба на млеко.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Касметлија... касметлија си, сестро. И не бери гајле. Ќе ја носиме чупата најлесно што ќе можеме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Носат... Да, тоа е реалност... Да, токму така!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На смена тие го носеа митралезот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Камбаната продолжува да бие. Ветерот го носи нејзиниот тажен одзвук и мракот го изсполнува со морничавост.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Соседите ни носеа по канче козјо млеко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стариот носел шише со ракија и неколку чашки.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со денови не ги носевме козите на пасење.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Повеќе