идеја (ж.)
Можеа да попричекаат твоите страшни идеи!“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ех, што можев да кажам! Мојата идеја се обликуваше и јас брзав напред со заокружувањето на моето дело.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Веќе се согласивме дека не се согласуваме. Идеите не нѐ прават идеални, ниту верувањата верници.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Им препорачуваше добри ресторани или крчми во Битола каде што можеа да ручаат, разменуваа идеи и мислења за тековните модни случувања во светот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Едноставно не можеше да се помири со идејата дека тој е човекот што е предложен за Нобелова награда.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Интелигенцијата на тие народности треба да си подаде една на друга рака и секоја од нив да земе да ја популаризира идејата во својот народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На површината на твоите сиви ќелии започнуваат да се раѓаат еретички идеи и ти започнуваш да ги разгледуваш опциите за трансфер во некоја друга религија.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Само една книга поставена на погрешно место можеше да вознемири, да упати на погрешен правец, да го оневозможи системот и циркулацијата на идеите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Започнувајќи со седумдесеттите години физичарите флертуваат со идејата дека теоријата на хаосот може да го објасни поведението на сложените системи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Но сигурно и тој беше дел од големата неподвижна протоплазма на власта која ја движеше инертната идеја на Водачот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Можеби би можеле да почнеме на мало, со оглас во некој провинцијален весник или ревија. Ја сфаќаш мојата идеја.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Идејата беше-секоја половина за себе да впива нови сознанија, а по извесно време да ги претопи во новото соединување.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Во тој домен беше и нејзината постојана идеја, митот за враќањето и за минувањето на границата која ја бевме преминале пред многу години и поради која останавме трајни емигранти на животот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во тие белешки ја потцртува важноста на постапката којашто ќе ја обедини идејата на случајноста и идејата за појавата, кои речиси претставуваат општи идеи во неговото размислување како целина.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И еве во конфликтот со историјата, животот го исфрли на брегот од оваа река, за да живее со луѓе кои ќе бидат жртви на новата „јаничарска идеја“ – идејата на комунизмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Надворешните опасности, пожарите како овој, поплавите, одроните на планините, земјотресите, можат да го уништат мојот успех и да ја направат ништожна мојата идеја, да остане ископината како некој остаток од минатото.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Формата на идеограмот може да биде толку изменета што веќе не се распознава како сликовна претстава на предметот; а неговото првобитно значење може да биде проширено на тој начин да ги вклучува идеите за кои не постојат јасни сликовни претстави.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Вели: „Каква е таа идеја, што не може да попричека додека ги сечам прачките?“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Може да биде и невербална размена на идеи или вербална размена на не-идеи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Бидејќи и во животот има повеќе патишта до иста работа, најпознатите стручњаци за огласување развиле неколку интересни постапки за доаѓање до ваква идеја.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
