ѕвонлив
  
    
    
  
  
      
          
             ѕвонливиот
          
      
    
    
    
      Вид збор: Придавка
    
    
	    
	      Ранг: 13354
	    
	
    
    
      
          
          Што потсетува на ѕвонење; што одекнува јасно, звучно.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    resounding
                  
	            
	          
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Чашата се скрши со ѕвонлив ек. 
	              
	            
	          
	            
	              јасен и ѕвонлив глас, ѕвонлива смеа 
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
          1. 
          ѕвонливо прил.
Детската смеа ѕвонливо одекнуваше.
          
          
        
      
        Детската смеа ѕвонливо одекнуваше.
          
          2. 
          ѕвонливост ж.