решо
  
    
    
  
  
      
          
             мн. решоа
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
	    
	      Ранг: 15921
	    
	
    
    
      
          
          Уред на кој може да се готви со електрична струја или гас.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Го стави го лончето на решото.