осамеништво
  
     
     
  
  
      
          
             (едн.)
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, среден род
    
    
    
    
      
          
          Состојба на тој што е сам, одделен од светот; осаменост.
        
         
	              Се повлече во осамеништво.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		   
   
         
	        