одрече
одречат; одречи, одречете; одреков, одрекоа; одрекол, одрекле; (ќе) одречев, (ќе) одречеа; (ќе) одречел; одречен
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 6567
1.
Не признае нешто што е кажано, направено.
Англиски:
deny
Албански:
mohoj, refuzoj
Обвинетиот одрече дека е виновен.
2.
Отрфли нешто.
Примери:
Му беше соперник, но не можеше да ги одрече неговите доблести.
Рече дека ќе дојде, па потоа одрече.
Слично со:
отфрли (св.)
4.
(се одрече) Се откаже од нешто.
Англиски:
secede,
give up
Албански:
pranoj, dorzoj
Се одрече од сè само за да ѝ угоди.
Слично со:
откаже (св.)
Изведенки
1.
одречува несв.
(се) одречуваат
(се) одречуваат
2.
одречување ср.
глаг. им.
глаг. им.
3.
одрекува несв.
(се) одрекуваат
(се) одрекуваат
4.
одрекување ср.
глаг. им.
глаг. им.