желка
  
     
     
  
  
      
          
             мн. желки
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 4773
	    
	
    
    
      
          
          Копнено и водно животно покриено со цврст оклоп што се движи бавно на четири нозе, кои заедно со главата може да ги вовлече во оклопот.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Во капиновите грмушки шушкаа желки.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: влекач (м.)
		  
		  
		  
		  
		  
      Изрази
      
        
          
            Јава на желка – се движи бавно.
          
      
    
    
    
      Изведенки
      
      
        
          
           
          желче ср.
мн. желчиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. желчиња
дем.
 
   
         
	        