гугут
  
    
    
  
  
      
          
             мн. гугути
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 56105
	    
	
    
    
      
          
          гугање
        
         
	              Од дрвјата се слушаше гугут на гулаби.