deacon - онтологија

ѓакон повеќе

мн. ѓакони
Вид збор: Именка, машки род
Свештено лице што му помага на свештеникот (или епископот) при богослужба. Припадник на најнискиот од трите чина во црковната хиерархија.
Употреба: Црковен термин