Чомлекот, на пример; редовницата уште одвечер ќе го наполни грнецот со дробенки од гоедско месо, само удина, ќе стави многу кромид, цел грст налупени чешниња лук, една рака суви везени пиперки, црна пипер, сол, две-три дрвени лајци сало и ќе го поклопи; околу наоколу поклопот убаво ќе го залепи со тесто за грнецот, за да не туши, и така спремениот грнец ќе го намести на огниште.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
— Повели, Јоване, еден ракија. На сабајлево убаво ќе дојдит да поткрепиме малку душите, оти доста и прошетка направивме по нивјето, — го покани пак Адем Јована, а Катето им ги подаде полните чаши.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Пролетаријат... – таа ја цедеше секоја буква - најпрвин да завршам за тоа шо почнав, а потоа јаска убао ќе ви растолкувам шо е тоа пролетаријат иако знам дека ти шо ме опита, знам дека нема да ме разбериш... - таа прекина за миг и се врати на прекинатата мисла.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Убаво ќе беше ако и на туризмот му се дадеше поодредено место, зашто овде, во Белгија и во соседна Франција, постои големо интересирање за летување на нашиот Јадран.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во статутот со правила за заедничко живеење што како подарок ќе го добиеш заедно со зеленото светло од пријателките додека те гушкаат и ти честитаат, убаво ќе стои сѐ на што треба да внимаваш во иднина.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Џебеџијата е доверлив човек, наш. Убаво ќе ти личи тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Дедо ми, ако го прашаш, поубаво ќе ти раскаже. Тој планинава ја знае како буквар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ако е пак во добро расположение, ќе почне да бара низ фиоките и јас тогаш ќе го искористам моментот и убаво ќе разгледам што учи.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И мене нешто убаво ќе ми помине низ душата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Црвената кавалерија за малку да тропнам. Убаво ќе се посрамотев.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од мене никој не ќе направи песнопоец!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Иако и јас, како наш Кочко почнав да си го прочистувам грлото со зборовите што ме измачуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Смеата поминува и на нив двете, а откако убаво ќе се изнасмеат одеднаш ќе молкнат како да се пресечени од нешто.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Сигурно! Вие си играте со него, а тој си страда. Ама сте никаквеци! Затоа тој убаво ќе ви покаже!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Откако убаво ќе го избрише вратот од пот, ќе праша: - Што сакате да учиме?
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Се сокрил, се сокрил, пустинскиот. Ама ќе го најдам. Ќе разбере, убаво ќе разбере...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Многу убаво ќе ми стои, нели? - Многу убаво!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога Татко, пред празник, ќе донесеше пиле, таа стануваше рано, убаво ќе го измесеше тестото, па потем го делеше на топчиња кои ги извиваше во една или во повеќе тенки кори.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)