Ако јас целиот свет го разбирам како случаен настан, тогаш со помош на компјутер можам да создавам алтернативни   светови кои што имаат исто толку оправдание - или исто толку малку оправдание - за   стварноста, како што го има таканаречениот даден свет. Margina #26-28 [1995] | okno.mk                                                                                          89
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 26-28“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Некои ненапишани песни
 
   
 
   извесно време се по патничките торби
   на пазар, за да се издвојат симболите од цените
   меѓу нераскренатите здолништа
   и мирисите кои исчезнуваат
   меѓу каишите разлабавени како случајни желби
   меѓу знаците за распознавање
   заштитени со поединостите од сонот
   според ноктите, грбот и забите
   според нозете и легенот
   го менуваат описот на младоста
   и се подготвуваат еден ден
   под којзнае кој агол
   и облик
   да се јават
 
   :
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)