љубопитен (прид.) - дух (имн.)

И нашиот Прокопиев поседува смисла за чудесност; неговиот нестивнат, отворен и љубопитен дух, неслучајно, се доведува во врска со еден од најпопуларните ликови од сказните – Петар Пан (Наташа Аврамовска).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Бележи како душата со леснотија се сели во други суштества...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Мајката би сакала, најпосле, да се смири и да остане на едно место, а таткото, со немирен и љубопитен дух, сака да се движи и да се замине некаде.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
За љубопитниот дух на господинот Гроздановски оваа помисла... Не доврши.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)