Калкуланти, бедници, лицемери, кулоарски вошки што ги грицкаат    театарските завеси, лешинари на празнината кои никогаш ништо друго и не правеле    освен што го одржувале бесмислениот празен оган на големата празна празнина, на    чие што дно ко во некоја инка/црна дупка, ко талог, трепериме и ги слушаме нивните    мегафонски ступидарии.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)