ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Поради близината на неговата работна позиција до 37 раководството на компанијата, Н.Н. беше во можност да ги забележи сите дејанија и начини на работа на раководниот тим – што секако вклучуваше и многу ризици кои подоцна, во ноември 2001, се ефектуираа со незаконит отказ од работното место, со што и настанува спорот.

Како резултат на лошиот раководен процес и лошото планирање, често и речиси редовно се случуваше да се остане и по неколку часа повеќе од полното работното време, а за ова прекувремено работење работниците воопшто не беа платени.

На крајот од мај 2011, принудниот одмор на Ѓорѓиевски завршува и, согласно прописите, тој се јавува на неговото работно место.

Имено, во тоа време на неговата работната позиција, беше поставен друг човек, негов колега и соработник, за кого што С. С. нема никакви персонални замерки – ниту за неговиот однос спрема него ниту, пак, за вршењето на работата.

Меѓутоа, треба да се истакне дека уште првиот ден кога тој се враќа на работа – веднаш, тенденциозно и злонамерно, е испратен на принуден одмор од три месеци (со плата од 70%).

Велешкиот суд (преку сега пензионираниот судија Н. Ивчев), по одржани 12 рочишта на кои беа изведени писмените докази 103 и сослушани тројца сведоци –  но, по поминати недозволиви рекордни четири и пол години траење на спорот, дури во декември 2003 ја донесе и објави Пресудата во полза на Авдиќ – со која беше поништена Одлуката за отказ бр. 04-824 (донесена од генералниот директор) и Одлуката У.бр.02-977 (донесена од УО) со која е потврдена првичното отказно решение и тужениот работодавач „Киро Ќучук“ беше задолжен, во рок од 15 дена по приемот на писмено изготвената пресуда, да го врати Авдиќ на „работно место кое одговара на неговите работни способности и на неговиот степен на стручна подготовка“.

Но, во пракса, притисоците одеа дотаму што секој од вработените, кој ќе беше виден макар и како си муабети со Авдиќ – ризикуваше да го изгуби своето работно место, како „нелојален“ кон новоустоличеното раководство.

Она на што најпрво се сети тој беше да се обрати до ССМ, од каде што доби мошне добри правни совети за валидноста на известувањето што го доби, а беше запознаен и подучен за неговите права од работен однос.

Во меѓувреме, свесен за својата изманипулирана состојба во која се најде, С. С. продолжи да оди на работа и да се пријавува на неговото работно место – раководител, но паралелно со тоа, континуирано течеше и соработката со ССМ.

Специфичното во оваа ситуација, е тоа што, исто како што и С. С. така и тој имаше решение за работното место, но немаше добиено известување за недоаѓање на работа.

Таа, кога ќе влезеше неусетно во неговата работна соба да му донесе чај или нешто што беше подготвила за децата, ќе видеше на масата широко отворени книги, енциклопедии, атласи од областа на астрономијата, зоологијата, ботаниката.

Исак, слушна ваков глас кога часовникот заѕвони во 6:00 и го означи почетокот на неговиот работен ден.

Во тие исчекорувања и застои на неговата бирократска кариера, помина повеќе од половината на неговиот работен век и четврт век од бракот со Лила, кога започна војната и кога кабинетот на Првиот министер го именува на високо место во Комесаријатот за еврејски прашања, а потоа и за делегат на тој комесаријат, деташиран во новите предели на новата мисија во Скопје.

Во уличката што го носи името на овој француски скулптор, кој доаѓа веднаш по Роден, во една скромна музејска зграда се сместени најпознатите дела на Бурдел, кој живеел многу скромно, дури сиромашно, што може да се види и од неговата работна соба.

Судејќи според неговата работна маса, може да му се верува.

Татко, за миг, се пренесе на сиџилот врз неговата работна маса.

Така пишуваше и во неговите работни досиеја.

Во мислите, минав низ сиот негов работен век, поттикнат од последните зборови.

Работеше внимателно. Ни ливче не поместуваше од неговата работна маса.

Додека беше жив Татко, колку и да ги следев неговата судбина, неговиот живот и неговиот работен тек, особено во откривањето на сиџилите, небаре почитував некаков завет, даден пред него, во своите потраги, го заобиколував неговото цариградско време и местото на Фатхи-беј Окијар во неговиот живот.

Со него некогаш се однесуваше како со татко, некогаш како со сопруг, некогаш како со дете, најчесто како со научник.

Уште од раната младост имаше решено својот живот да му го посвети нему; нејзиното секојдневие се сведуваше на средување на она што доктор Фројд го напишал, консултирање околу неговите пациенти, организирање на неговите работни патувања, помош околу справувањето со болестите.

На еден од креветите во просторијата во која ме одведе брат ми, неподвижно лежеше млад човек, кого претходниот ден го извлекле од Дунав штом се фрлил во реката.

Понекогаш одев таму за време на неговите работни часови, затоа што слободниот дел од денот го минуваше само со Марта Бернајс.

И писателите беа помилувани, од страв дека ним може да им се случи истото што и на познатиот Нобеловец С.Р., кога лик од неговата последна книга најпрвин го врзал гол за неговата работна маса, вербално злоставувајќи го со најздодевните реплики, и читајќи му ги, со особено навредлив тон, пасусите со бескрајни описи на само едно дрво (по кои писателот беше особено познат во упатените кругови), за на крај да му го направи истото што и авторот му го сторил на неговиот лик - го фотографирал во таа, а и во други деградирачки пози, и потоа фотографиите ги ставил на Фејсбук, зачинувајќи ги со злобни коментари.

Така беше при повеќето наши средби во Тунис.

Го пречекав бродот Галеб како Титов амбасадор, односно негов претставник, пред кого беше построена морнарската гарда и го примав рапортот на командантот.

Влеговме во неговиот работен кабинет. Нѐ послужија со чај.

Во бродот беа присутни сите Титови обележја, освен него: неговата биста, неговата работна соба, неговиот свет од долгите пловидби, плочките на кои беа испишани имињата на славните посетители, покрај државниците и имињата на Елизабет Тејлор, Ричард Бартон, Софија Лорен и други...

Во првата помала просторија беше неговиот работен кабинет кој водеше во најголемата просторија приспособена во библиотека со десетина високи сталажи како во сите градски библиотеки.

За кратко време врз неговата работна маса се најдоа неколку отворени книги за историјата на лавиринтите.

Тој за првпат за своето цариградско минато му се исповедаше на Климент Камилски и тоа кога требаше да реферира за зборот кадија којшто толку многу беше поврзан, речиси со целиот негов работен век.

Додека чекаше нова карта или по делењето, се загледуваше во трите ѕидови на чардакот, делови на Татковата библиотека која завршуваше во неговата работна соба.

Еден километар подалеку, Министерството на вистината, неговото работно место, се креваше високо пространо и бело, над невеселиот пејзаж.

Приближно пет години потоа, во 1973, Винстон развиткуваше едно купче документи кои штотуку беа испаднале од пневматската цевка на неговата работна маса, кога наиде на парче хартија кое очигледно било ставено меѓу другите и потоа заборавено.

IV Со длабока, несвесна воздишка, која дури ни близината на телекранот не можеше да ја спречи на почетокот на неговиот работен ден, Винстон го приближи говоропишувачот, го дувна правот од микрофонот и ги стави очилата.

 8 Во овој транзициски период, преку измените на ЗРО – кој, како основен закон (lex fundamentalis), ја игра улогата на своевиден „работнички устав“, работничките права особено се влошија во следниве сегменти: драстично се намалија правата на работниците кои се прогласени за „технолошки вишок“; воведен е отказ без отказен рок; значително е отежнато остварувањето на правото на штрајк; намален е законски гарантираниот годишен одмор; овозможено е, преку дефинирањето на работното време, работникот да биде натеран да извршува какви било работни задачи, а не само оние кои се соодветни на неговото работно место и квалификации; а временскиот период за работа на определено време беше продолжен од една, дури на пет години.

•  2009: овозможување, преку дефиницијата на работното време, работникот да извршува какви било работни задачи, а не само оние кои се соодветни на неговото работно место (Закон за работни односи). 197 ✳ Што се однесува до позначајните позитивни промени, досието на ВМРО ДПМНЕ е следното:

Значи, сега работодавачот може непречено и легално да отпушта вработени како технолошки вишок, и веќе следниот ден на нивно место да вработи други лица, што – најблаго речено – е неправичен и нехуман гест исклучиво во корист на новите капиталисти и неспособните богати „менаџери“, кои од комунистички директори станаа транзициски олигарси!? в) според ЗРО (1993), утврдувањето на бројот и структурата на работниците што се прогласуваат за технолошки вишок требаше да се изврши запазувајќи одредени критериуми – како, на пример: ефикасното функционирање на работата на работодавецот, стручната подготовка и квалификација на работникот, неговото работно искуство, успешноста при работењето, видот и значењето на работното место, работниот стаж, возраста и други критериуми утврдени во колективен договор (чл. 129 од ЗРО).

Тоа, пак, од своја страна, значи дополнителен притисок за работниците, без разлика на условите на неговото работно место, да не се одлучат на давање отказ.

Колку повеќе го уверуваше дека е ова еден апсолутно идентичен ракопис со неговиот што лежеше на неговата работна маса.

Очигледно не беше расположено да размислува за нешта што не спаѓаат во неговите работни обврски.

Потоа заседнуваше во Визбата на Тиквеш, на аголот на ул.Карл Маркс и булеварот ЈНА, кај Иле Битолчанецот.

На платното доминира огнот на нејзината душа, што се престорува во проѕирни крила на двата странични дела на сликата.

Инаку тој им припаѓаше на оној ред поарчени првоборци што сепак ја беше сочувал припадноста кон власта и ги уредуваше утринските вести на радиото, а неговиот работен ден завршуваше таму негде кон 10 или 11 часот претпладне.

Во канцеларијата на доктор Пачев, зад неговата работна маса е закачена последната слика на Загорка Пеперутката.

А можеби средината на листот не го прифаќа ова пенкалце?

На! Тогаш зеде едно пенкало од неговата работна маса и го фрли накај мене.

Во моите чести посети во неговиот работен кабинет забележував с повеќе досиеја од Балканот, наредени едно врз друго, како вистинска тврдина од хартија, која често му ја затскриваше едната половина од ликот, кога беше седнат зад својата работна маса.