мој (прид.) - пари (имн.)

Треба да знае дека и за моите пари може да лежи в затвор.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ги навлече папучите и се шмугна во клозетот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неколку минути подоцна силовито се отвара вратата на спалната соба и бупнува Фјодоровата глава; неишишана, неизбричена, црвена, со разгорачени очи и со уста спремна да каса. -Каде се моите пари!!!
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Го слушаа и не му веруваа кога им рече дека можат да отпатуваат со него некаде далеку и богато да живеат; и се чудеа на неговата сигурност кога им објасни со немирни очи: „Моите пари се затворени во една каса.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Думав на валијата да му сторам ќејф со една џамија од моја страна, да ја кренам со мои луѓе и со мои пари, во слава на Алаха и на падишахот, само да ме остави намира”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Купувам за мои пари. Што му е некому гајле како ги трошам парите!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И го докусури, непрокопсаник. За мои пари.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А јас ѝ велам: – Граѓанко драга, среќата не е во парите. Извинете на изразот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)