заборавен (прид.) - говор (имн.)

Сина водо остана во тебе далечен траг од огнот тој заборавен говор на билките.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Пристигаат троми пристигаат уморените коњи на просторот тој далечен и наслутен шум на заборавениот говор Тропаат беспрекин сами пред затворените прозорци изгубено тропаат со нозете тапи без поткови ти земјо по тебе лизгава и масна земјо мирна тропаат темно измешани
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Околу црните чела на карпите бели огнови Твојот заборавен говор е само пена што умира врз неми усни.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)