каде (предл.) - оди (гл.)

Не му беше сеедно каде оди.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ми вели „Зошто не гледаш каде одиш?“ вели.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И вие сте биле, кајмакам ефенди, млад... па знаете каква е младоста...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Утрински булки Каде одам во утрото на мојата пролет?
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Иако сите ја сметаа за налудничава, овој пат точно знаеше каде оди.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тука Сефедин се пријави на пристанишната управа и објасни каде оди и со колку луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Турскиот судија, кајмакамот, го праша Гоцета: - Даскале, каде одиш ти ваму-таму?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- А јас морам да одам. Каде одат овците, таму и јас! - вели старецот како да се извинува, па со мака станува и се поздравува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Многу често се прашував што барам, каде одам со овој чудак. А, сепак, сѐ уште бев со него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)