Некоја сенка ве измамила, ви се присторило, ве врзало нешто страшно.
               
             
           
            
            
              „Големата вода“
               од Живко Чинго 
              (1984)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Зар не гледате оти луѓе- сенки со сенка ве обѕидаа, оти луѓе- ѕверки ве сардисаа и ветрето ви го заробија и ангелите и виделината?
               
             
           
            
            
              „Захариј и други раскази“
               од Михаил Ренџов 
              (2004)