Ќе легнеше на кревет и ќе читаше дела како „Битие и небитие“ и „Форми и вредности во модерната поезија“, одбивајќи ги со презир каубојските, порно и криминалните романи што неговите пријатели постојано му ги нудеа.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 1“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во средниот ред, најназад - Бургошки Бранислав, незаинтересиран за  предметите, туку за некакви романи што ги чита скришум и на час.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Роман што може да се напише дури откако низ рацете ќе поминат многу книги, низ душата многу премрежија, а низ срцето на детето  многу сцени кои од него прават дете што се сеќава.
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)