Во Каиро падна во несвест заради заврзаните црева, испуканите чиреви во стомакот и запалувањето на стомачната марамица, а бидејќи болницата беше преполна, внесоа кревет во заедничкиот клозет, за еден грчки хирург да ја усере целата работа и му го зашие своето заборавено шише виски; па тогаш на реденка го исфукаа арапските болничари, а една сестра украла пеницилин, па затоа му даде инекција карбол; потоа доби трипер во газот, па еден замислен англиски доктор го клистираше со врела сулфурна киселина, а некој германски практичар на Технолошка Медицина му го извадил слепото црево со рѓосан отворач за конзерви и ножици за лим (за него теоријата за бактериите беше „чиста бесмислица“). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 23
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Неуспесите во работата ги следеа неверојатните несреќи во приватниот живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За таа работа ги собраа селаните од сите мариовски села и небарем срни бркаат, почна претресувањето на густите борови гори.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но, веќе како врвен дизајнер во Фонт Биро, одговорен за дизајнирање и редизајнирање на фонтовите за списанија како Rolling Stone, Business Week и Martha Stewart’s Living - фонтови кои се наменети за подолготрајна употреба - има изострено чувство за тоа што е соодветно. Frere-Jones е критичен кон оние дизајнери кои не се осмелуваат да го објават сопствениот труд, како и кон оние коишто се обидуваат да остават впечаток, а работите ги објавуваат недовршени со што стандардите на фонт-дизајнерството ги враќаат наназад.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Облеката им ја раздадов на бегалците, поубавите работи ги изедоа молци.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сите нечисти работи ги извршуваат политичките.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ворхол исто така и во својата ликовна работа ги подржуваше типичните грешки на медиумот (расипувањето како креација).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Бидејќи творецот е одвоен од делото, тој не се ни обидува да ги поправи грешките што медиумот сам ги прави.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Значи јас, за жал, секогаш работите ги правам наопаку, сите почнуваат од најдолу, јас почнувам од најгоре.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
СЛУГАТА: Јас и твоите работи ги приготвив. Еве ги!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Нејзиниот календар всушност и беше астрономски: работите ги мереше во термини како ’еони’ и ’вечност’.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Театарскиот свет, исто така, е пренаселен со луѓе кои работите ги вршат со позајмени идентитети.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Само што наместо кастата на политичари, пет - шест олигархиски семејства и високите службеници во државните институции, работите ги контролираат генералот Стојан и гардата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Бреза обично таквите работи ги обожава, но тогаш се заинати и рече: - Не сакам да ти помогнам!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Таквите луѓе зборуваат двосмислено, нивните принципи не се јасни, работите ги гледаат од едната и од другата страна, се додека не се уверат едното.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ете, тоа е таа моја вечна несреќа: Ништо посебно не се случува а јас сепак работите ги доживувам како зголемени непријатни слики и тоа не само некогаш, туку постојано, и таквите глетки од утро до мрак ме потресуваат.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Впрочем, го познавав јас неговото дишење и воопшто не ми беше потребна онаа направа, компас против лагата, за да узнаам што точно мисли дури и тогаш кога работите ги кажуваше скржаво и задскриено.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А притоа, да признаам, како да не верувам дека нешто слично му се случува и на некој друг.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Лагата е како кртот. Не може а да не си го покаже негде патот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)