Ѝ се лутеше на баба ни, кога таа одеше во црква. Ни ги фрлаше велигденските јајца.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Последните неколку години, матичниот лекар го лекуваше од спондилоза, се додека мојот многу добар пријател Даскалов не ги виде метастазите предизвикани од ракот на белите дрободи!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Возот писна и тргна. Баба ни мавташе и сѐ до свиокот се гледаше растреперено бело крпче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Сепак, уверена сум дека и баба ни е таму некаде во нејзиниот лик. Не толку наметливо како Ласа, ама присутна...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Сепак, нема ден, а да не помислам на него.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)