ѝ (зам.) - тргне (гл.)

„Што правиш тоа?“, ме праша, очигледно изненадена од таа игра, од таа неочекувана и за неа непозната нежност после гризењето по целото тело; „Го барам папокот на вселената“, реков; и кога продолжив со таа игра со папокот, таа се смири; престана да ме удира, рацете ѝ тргнаа кон моето лице, ме повлече кон своето лице, кон устата, и веќе следниот миг, според начинот на којшто ме прими и се отвори јас знаев (тоа движење ми беше сосема непознато, како на маж кој не преспал со жена): тоа не беше онаа Луција што доскокна од вратилото во мојата прегратка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Така е тоа кога ќе ти појде од рака да се дофатиш до ороводецот, посакав да речам! А нејзе тоа ѝ тргна од рака. Ти изостануваш!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А пак приказните на Огнена Гулева, дека низ моите одаи прошетале многумина... ме потсетуваат на снегот: напаѓал напаѓал а по него безброј траги, но само до утрината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајката на Марија насетуваше дека животот на ќерка ѝ тргнал на лошо.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дури кога поминале некои од нив да служат во новоизградениот хотел во градот а другите во куќата за разонода на И. Мали, јас сум се нашла во полето, близу до ќерамидницата, но кој ме довел таму и со каква цел останува да се разреши во некое друго време кога на вистината ќе ѝ тргне од рака да ја намота измрсената преѓа на настаните во чист здрав клопец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Изутрината уште рано, кај петли време, дедот Петко стана, си го запали луленцето, си ја зеде торбичката со едно залавче лебец и ластегарката ѝ тргнаа за Витолишча.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дека работа никако да ѝ тргне на неа и на семејството.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мртвилото веќе ѝ тргнало, ама убавината уште ѝ се познава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А за Трајчеица што да се рече! Откако ѝ тргнаа работите на арно како да слезе од магаре а се качи на пајтон!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)