ние (зам.) - сосем (прил.)

ЛУКОВ: А ние сосем не ја забележуваме. Сме го заборавиле усетот за неа.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
“ И токму тогаш кога се подготвував да застанам пред голот, па ја соблеков маичката зашто беше многу топло, другар ми Нацка (тој се вика Александар, ама ние сосем кусо го викаме - Нацка) се загледа во моето рамо и ве праша, вчудовиден.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Страните на говорот блескаат нешто посилно, да се види каде е крајот, а каде е почетокот, инаку ние сосем би се загубиле.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)