Ја извади шамијата, ја расплете косата и таква, неприбрана, ден, два, талкаше низ Потковицата и тажеше, потоа, по Пазарџиски Пат замина незнаено каде.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  За тажење, досега нигде неслушнато, Неда  најпрво знакот го даде;  И расплете коси, над мртвото затажи чедо. ..
               
             
           
            
            
              „Сердарот“
               од Григор  Прличев 
              (1860)