И тогаш врвот на штосниот        палец, тежок како олово, се истегнува во секавичен јо-јо трик а невидливата нишка што        го поврзува со раката на убиецот минува странично низ черепот на Ралфи, токму над        веѓите, профучува угоре и пропаѓа, сечејќи го крушкастото торзо дијагонално од рамото        до градниот кош.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 19-20“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Останува само Будимпешта, зашто таму е студот, таму ме тепаат и ме навредуваат.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тогаш се истегнав во креветот, здрвена и речиси завивам, речиси трчам да ја разбудам мама, да ја гризнам за да се разбуди.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)