Ми е страв со цела нога да згазам на килимите, да не знам како да се опулам во мебелот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогаш глупавиот Методија со тешката чизма му згази на вратот и му рече: - Абе оште ше пееш, ше те обесам! - и ни пет ни шест, зеде едно јаже и го фрли на таванот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Така дури не ја прејдовме границата, да згазиме на наша земја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тој надуењак чорбаџиски, ако нејќе да биде цигански кум, нека излезе од верата рисјанска надвор, нека згази на адетот!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Небаре некое копито да му згазило на нозете, на прстите, на петиците.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сум згазила на некои одвалени камења и нозете ми избегаа, газот ме тргна надолу.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
ЦОНКА: Така, Поцко, така синко! Адет е овде, не е играчка!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ѝ пишуваше: „Ти благодарам што заборави на сѐ и ѝ згази на љубовта наша...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тој пак, кога нѐ видел фатени за рака, долго време мислел дали да нѐ казни или да ни згази на рацете, на прстите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)