Поделбата на општеството на малубројните програмери, коишто мислат формално и нумерички, и на многубројните програмирани, коишто мислат буквално, сè уште не е, па нека звучи драматично, вистинското јадро на современата проблематика.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 19-20“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Иако ова може да звучи драматично, сепак не е крај на светот: едновремено е тажно и     среќно, одвратно и привлечно.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)