непроценлив (прид.)
Неговиот извештај е непроценлив извор за опстојувањето на Македонците во Грција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Едно време, кажуваат тие, и се задумувал дека да им го остави тефтерот, но веднаш потоа гласно изразувал сомневање дека не се кадарни да исчуваат такво нешто, од непроценлива историска вредност, кога веќе не си ја исчувал земјата и луѓето на неа, и - не им го оставил.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Типот возеше џип и беше преполн со пари, но имаше непроценливо ситна душа.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Искуството кое го стекнавме е непроценливо, но, од друга страна, Маргина е многу далеку од фамозното “застанување на свои нозе”, и тоа е можеби она што на приказнава најмногу ѝ дава горчлив тон.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Вредно било, непроценливо дури, оддолжувањето на јазикот со збор пред да се молкне.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
За мене популарната култура е непроценлив извор на разновидни и противречни надразби и пориви.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
За вториов проблем, несомнено обилното количество информации презентирани во придружниот каталог многу ќе допринесат во подобрувањето на состојбата и сигурно ќе служи како непроценлив извор за понатамошни напори за разбирање на овој уметник и на неговиот опус.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
