неприроден (прид.)
Животот им станал неприродна состојба и мразат сѐ што не познаваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оние што не го прават тоа се однесуваат неприродно.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тој првин се соочи со турските заемки во христијанските текстови и молитви, кои првин му се видоа невозможни, неприродни.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Покрај оделото и темната вратоврска, старчето има добродушен лик на престарен вујко и сосема семејно ми ги подава кадифените албуми, што и самите би се чинеле домашни, да не се позлатените букви и везот по рабовите, со кои добиваат нешто неприродно, наместено.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Имаше нешто неприродно -
разлика во времето, грешка во сонот
во жената двојство
ти во едната рака држеше стрип
или викенд роман, со другата
ја тешеше, искуството
не ти помагаше да го прикриеш
„туѓиот говор“, книшкиот изговор
мораш, значи пред тебе животот
се отвора како покладен портокал
дива циклама, праизведба
мораш, значи немаш објективна
причина туку мотив, емотивна мечта
некоја друга Прокна или сестра ѝ Филомела 8
некоја друга Семирамида или прислужничката
ах, мамката на анонимните жени
отровот на тривијалните судбини
барем да исчезневте сосема
да не морам да го слушам, да не морам
да го повторувам „гласот на ткајачката“
крикот на кросното, јавката на откинатиот
јазик, нејзиниот, мојот
нејзиниот
мојот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Родителите имаа притаена и смирена побожност што никогаш не ја пренагласуваа низ верски дејства, повеќе во нив беше насобрана некаква нужност за верување во единствената семоќна сила, по толкуте неприродни умирања во семејството, ненадејни и неизвесни преселби, постојано страдање, нови напори за прилагодување во туѓата средина...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Бодлер, којшто очигледно повеќе пати го доживеал тоа искуство, го опишал во Поемата за хашиш на следнов начин: „понекогаш се случува личноста да исчезне и објективноста во вас да се развие така неприродно што посматрајќи ги предметите од надворешниот свет, заборавате дека и самите постоите и наскоро се стопувате во нив.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
-Во својата импотенција тие во своите мас-медиуми ги слават убиството, насилството и неприродниот секс.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Меѓутоа, одвреме-навреме бил попречуван од налетот на ветрот, кој појавен наеднаш којзнае од каде и којзнае од која причина, просто му го всекувал лицето, потфрлувајќи му снежни парталчиња, поткренувајќи му ја, како едро, јаката од шинелот или, наеднаш, со неприродна сила нафрлувајќи му ја на глава и предизвикувајќи му на тој начин непрестајна грижа како да се ослободи од неа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Повторно настана долга тишина во која металните штракања на ножиците, додека Кети ги поткаструваше цвеќињата, звучеа неприродно гласно.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
За да ги оттргне од себе нашите приковани погледи и за да ја смали напнатоста, со неприродна благост, прв ни се обрати: – Што сте се уплашиле толку, деца?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сепак, време е да се стави крај на таа неприродна ситуација, особено што принудните работници почнаа да попуштаат, некои нормално и да умираат, сходно со тоа работниот ефект драстично да опаѓа...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Според Милер, најособеното формално својство на бродвејскиот мјузикл е наизменичноста на драмата и музиката, на говорот и пеењето, што не само што создава неприродно тесен спој на тие два мошне спротивни начина туку и содржи нагли и намерно дезориентирачки пресврти од едното кон другото.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Отфрлајќи ги сите побарувања на семејната божемна невиност и капејќи се во дречлива, неприродна неблагодарност, таа си го виори чувството на надмоќ пред конвенционалните буржоаски канони на моралноста, нормалноста и природноста.
Такво чувство на надмоќ над здодевните, нормални луѓе одамна се забележува (се слави или се презира) како одлика на машкиот геј- субјективитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Го гледам тоа по неприродниот начин на кој го поткрева газот на душемето.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Во таа средина зборот „педер“ се третира како навреда, зборот „лезбејка“ како медицинска дијагноза, а секој обид за дебата завршува со тезата дека хомосексуалната љубов е неприродна.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Знаев дека таа нејзина сигурност е неприродна; претпоставував, дури, дека зад неа се крие и сосема ронливо човечко суштество, слабо и искомплексирано.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Да не реагирав на неприродните и неиздржливи сталинистички изливи на програмираниот директор на домашниот театар, јас сигурно ќе реагирав подоцна на ова патување во знакот од прославата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И на ова неприродно, идеолошко братство му дојде крајот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ни чуварите, ни дворјанките
нити сите кралеви не, магите само
ѕвездочатци ја знаеле тајната
за нивната неприродна кроткост.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
