ненахранет (прид.)
Од костенливите очи му бликаше некоја умна радост што никому не беше позната, ни зошто, ни како доаѓа во тоа негово намачено, осамено и ненахрането тело.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Слаби, ненахранети, одвај сврзани детски телциња, како шумоглави се вртевме околу својата мала, саката сенка.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Попладнето, одморени, осушени, нахранети Бојан, татко му и шумарот се упатија в село.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
