монополист (м.)
Ние
овде јасно гледаме како се преплетуваат приватните и државните монополи во епохата на финансискиот капитал, како и едните и другите фактички се само одделни алки на империјалистичката борба меѓу најкрупните монополисти за поделба на светот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Ова е од страна на монополистите задушување на оние што не му се потчинуваат на монополот, на неговиот гнет, на неговиот произвол.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
И тоа во две насоки: „правење дупки“ во смисла на поткопување и продлабочување на јазот со овдешните тотално анахрони културни монополисти, и 2) правењето дупки е вештина на преживувањето (воздух!), свест дека културите опстојуваат само мешајќи се, и дека се или коресподентни (пропустливи, „издупчени“!) и живи, или дека се аутистични, самозадоволни и - мртви.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Општите рамки на формално признаваната слободна конкуренција остануваат, а гнетот на мал број монополисти над останатото население станува сто пати потежок, почувствителен, понеподнослив.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Трето, монополот израсна од банките. Тие се претворија од скромни посреднички претпријатија во монополисти на финансискиот капитал.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
А кога таа операција израснува до џиновски размери, тогаш се покажува дека грст монополисти ги потчинува под себе трговските и индустриските операции на целото капиталистичко општество, добивајќи можност – преку врските на банките, преку текуштите сметки и другите финансиски операции – отпрвин точно да се
известува за состојбата на работите кај поодделни капиталисти, потоа да ги контролира, да влијае врз нив по пат на проширување или стеснување, олеснување или отежнување на кредитите, и на крај наполно да ја определува нивната судбина, да ја определува нивната рентабилност, да ги лишува од капиталот или да им овозможува брзо и во огромни размери да го зголемуваат својот капитал итн.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Тоа претворање на многубројните скромни посредници во грст монополисти претставува еден од основните процеси на прерастувањето на капитализмот во капиталистички империјализам, и затоа во прв ред треба да се задржиме на концентрацијата на банкарството.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)