магаре (ср.)
И ги терал луѓето да ги тепаат магарињата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Магарето полека и претпазливо оди.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Не умри магаре до зелена трава.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Магарето на свадба носи вода, - рече друг.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кравата и магарето се вртат кон нас и не гледаат ко роднини.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Со себе носат девет коњи и едно магаре кои ги оплачкале.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ги одврзувам кравата и магарето и си ги земам децата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја качивме со мака на магарето. Патот надолу е нерамен и дупчест, па магарето како клацкалица ниша со главата и се тетерави под тежината на претешкиот товар.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
еден параглајдерист си има стар обичај одозгора да им ги слуша мислите, а не рикањата на магарињата.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Со скришен поглед се опули кон групата водарки и како од куршум пронижан ги наведе очите и го заврте тилот кон водарките, — го буцна магарето да повјаса да не го сретнат во тесното Мидово уличе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ќе појдам на нива и скришум ќе ставам едно снопче во седелјето од магарето. На самарот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Што беше тоа писание само мртовци да пренесува магарето. Само мртви да го јаваат децата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А баба ми ме викаше и Прле на баба, затоа што газето не ми држеше и затоа што истиот ден кога јас сум се родил, во ливадата, тетеравејќи се на слабникавите нозе, се залула и по неколку минути потрча младото прле - магаренцето.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Коњот и магарето ги подмири во пондилата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Мажот може, а неверната жена ја стрижеле до кочан, ја качувале на магаре, ја удирале со дрвен чекан по глава, како во оној филм.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Качи го на магаре и добитокот го носи од дома, добитокот го враќа дома.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нели, дури ни магарето не поминува многу лесно преку синорот во туѓа мумуруска.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Да џвака нешто, да се залажува. Ја подзема сламата со јазикот, почнува да ја врти и да ја крцка со забите и мене ми дојдува убаво дека ѝ ја погодив мислата. Магарето само стригнува со ушите и се свртува кон другата страна. Налутено, ко дете.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ги терам да ги изведат кравата и магарето, да ги попасат по меѓите. И за нив ми е жал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И маската што е маска, не кажува дека магарето ѝ е татко.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
