кич (м.)
Ретко сме свесни за својот сопствен кич.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
За американскиот кич не знам многу.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наивното прашање на студентката прецизно ја изразува заводливата природа на кичот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Овој нов кич како шеќерен прелив ја покрива грозната воена реалност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Националистичкиот кич ги прокламира своите темелни идеи: национален суверенитет и привилегираност на единката втемелена на соодветна крвна група.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ако ги елиминирате популистичките национални еуфории и ситните манипулации на овој план кои не се ништо друго туку само една бесполезна ниска страст за масите која во фундусот на историјата неминовно завршува или како евтин културен и политички кич или како невкусен и дегутантен хорор, националната еуфорија може да биде позитивно користена од визионерите на општеството, уметниците, научниците и политичарите хуманисти како генератор на големи уметнички, научни и социјални потфати.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Новонастанатиот кич необично потсетува на Гогољевиот пливач во езерото кој ги гушка двата лебеда во езерото и ја заведува убавата девојка на балконот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Социјалистичкиот државен кич е создаван во мир, во земја пред која беше иднината.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Националистичкиот кич своите содржини ги црпи од страсната внурнатост во “суштината на националното битие” и како таков свртен е кон минатото и лишен од утописката димензија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во шизофрената глава на граѓанинот на бивша Југославија се прекршуваат не само две стварности, онаа минатата и оваа сегашната, туку и два вида на кич: оној стариот, мртов веќе одамна, и овој новиот, кој никнува врз стариот, сметајќи на тоа дека реципиентот ја потиснал во заборав првата претставка.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Обата кича притоа се користат со истата стратегија на заведување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Шаренилото на бојата на некој предмет сѐ уште не е доказ за неговата лажност, „лошиот вкус“ и кичот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Навистина, малку потешко ми паѓа кога гледам дека животот, оној што преостана, се претвори во исцрпувачка симултанка од стварносни трагедии и кичеви.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во земјата што се распукна се скрши и кичот, како дел од нејзината монолитна идеолошка стратегија: секоја страна од урнатините ги извлече соодветните делови и ги залепи во своите нови стратешки чудовишта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
А професорите повеќе не зборуваат за шунд и за кич. Еби му мајката.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Изговореното не ја следи формата на помисленото, насмевките имаат евтин сјај на кич апликации.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Уметноста не може да се продаде во земја каде владеат сапуници и кич па затоа поарно садете патлиџани, чувајте свинче и продаајте чварки.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
-Дали мислите дека кичот е типичен производ на комунистичките системи? - ме запраша мојата американска студентка по предавањето за романот на Кундера, Неподносливата леснотија на постоењето.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Настанува кичот, паралелно со лошиот стил.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Сѐ друго за нив е кич; интернационализмот, космополитизмот, постмодернизмот, цинизмот – тоа за нив е кич и шунд и треба да се прогони.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
