казна ж.
казни св.

казна (ж.)

Опомена следи, потоа казна, биди скромен, чесен,верувај во себе. Човек да видат.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Кој не знае божја казна го чека А кој премногу знае ќе пати дури три века) Ако спремен ти си да признаеш вина штом гревови те стигнаа од кармата
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
На христијаните во Турција, под закана од казна со смрт, забрането им е да носат оружје, но, зашто се постојано изложени на грабежи и убиства од страна на муслманите, сите тие носат оружје.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неделата би најубав ден Зашто тој ден Бог си починуваше и гледаше Народот како се крие зад стеблата Плашејќи се казна да не го снајде нова И да не заврни пепел од пеколот и снегот да не се стопи Та нов потоп да го снајде.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Заточеникот ми објасни дека кадијата постапил и премногу дарежливо кога за мал поткуп му ја заменил казната бесење со овој милозлив прогон или сургун на подземниве чардаци.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Таа сметаше дека грабнувањето на двата стола е всушност најмалата казна што можела да ѝ се одреди на кафеаната со оглед на сите вознемирувачки ноќи што ни ги приредуваа гостите на овој локал.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
За да се извади албум требаше да се потроши време, труд, нерви и многу пари за откако сам ќе го издадеш да те начека џандар на улица и со само една казна за неносење каиш да ти отиде целата заработка од албумот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во муграта ги изведуваа осудените за извршување на смртната казна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Карма се активностите кои тој ги прави во текот на своето живеење, за кои добива награди или казни.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Пред другите дуќани веќе полсаат, некои и цел, чекаат со клучевите в раце, но тие не пијат „чај“ со командирот на полицијата, та не смеат да влезат предвреме, оти тој пак затоа седи кај Петруша, да види кој ќе се огреши од законот да му состави реферат и еве ти ги, — пукнале двете банки казна; по пет динари за присутните; банка „такцират маркаси“, што велеше Мамут ковачот, та на крајот казната излегла над педесет динари. А тоа значи, кршила глава половина франга.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Инаку можат да донесат решение за уште потешка казна.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Но уште се сеќавам на приказната за штркот и штрчицата, за нивната верност и казна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сите казни ги истрпува и останува ист: непомирлив, груб кон чувари и кон затвореници и попушта апсаната полека но сигурно и Џемал-ага ги заробува душите на управници и апсанџии.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но неочекувано сфати дека во целиот свет постои само една личност на која тој може да ја пренесе својата казна - едно тело што може да го постави меѓу себе и стаорците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На крајот ни беше изречена чудната казна.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Туѓите врескања се казна за моето молчење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Според нашите податоци, откако имате откриено дека на вашиот добродетел Чардаклија му е изречена и казна, вие се впуштате во проверка на утврдените факти, ги потхранувате луѓето од селото со некои свои вистини, а во прибирањето на податоците не ги заобиколувате ни најблиските на обвинетиот кои сосема разбирливо секогаш ја застапуваат страната на обвинетиот; со еден збор, вршите своја приватна истрага со противдржавна намера.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во врска со висината на казните следеше нивно намалување и тоа кај сите засегнати страни: работодавачот, директорот, односно одговорното лице и работникот задолжен за водењето на евиденциите.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Божја работа се и војниве и болестиве, вели, а наше е да трпиме и неговите казни да ги поднесуваме послушно и понизно, како негово верно стадо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да, ти си истиот оној кој за своите дела ја заслужи пофалбата и довербата на овој несреќен народ, но денеска ти си дезертер, ти си предавник што заслужува само прекор и казна!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Повеќе