библиотека (ж.)
Тогаш таа ќе упатеше бегол поглед по рафтовите на библиотеката.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- Минатиот вторник го завршивме средувањето на библиотеката. Практичниот биланс е недостатокот на триесетина книги.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Татковата библиотека беше вистински храм на тишината, негова градина на тишината, чиј таен код на неговиот живот и на животот на семејството, најуверливо можеше да го толкува само Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Зар за овој свет Мајкин повод, за една нејзина книга од библиотеката која постојано носеше опасни книги, да го рече за прв пат своето „не”?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во неговата библиотека можеа да се најдат драгоцени книги и ракописи на кои можеа да му позавидат државни библиотеки и архиви.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но, она што навистина го изненади стариот професор беше не тоа дека кучето со поглед секогаш го следеше кога тој пребаруваше по библиотеката, туку тоа што кога седна во фотелјата и ја отвори големата книга на скутот пред себе, кучето скокна со двете нозе на фотелјата од зад него и се вникна доближувајќи му ја главата и допирајќи го со влакната на својата глава некаде по вратот како едно време покојната жена кога попатно му ѕиркаше во четивото, а што него благо го обеспокојуваше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ги собираа одделно речниците на зачестените средби на чардакот пред Татковата библиотека.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Книгите и ракописите од оваа библиотека исчезнале од пламените јазици на пожарите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во порфирните одаи, библиотеките
и зигуратите молкома копнееле
не ревеле, не блуделе, не ловеле
ни ноќе, ни дење
не биле опасни, ни слободни
па сепак живееле!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Мајка тврдеше дека Татко ѝ се доверувал дека цел живот во библиотеката, трагал по магичниот редослед на читањето кој ги покажувал среќните излези за семејството, одговорите на големите прашања на егзистенцијата, во кои било вклучено и прашањето на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Можеби имаше достатно сигнали во татковата библиотека да не патувам.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Имаше многу книги во неговата библиотека посветени на редот на јаничарите на кои се должеше подемот и падот на Отоманската империја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Направи неколку чекори ваму-таму па пак се врати во библиотеката.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во свеста ми изронуваше распоредот на татковите книги, битката на светите книги со делата на сталинизмот во неговата библиотека.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сакам да си играм со нив и да се борам со нив и да ги плукам и да ги тегнам девојчињата за прцлињата и да се ракувам со учителот и скришум да си ги бришам рацете од капутите во гардеробата и сакам да пораснам и да патувам и да се ракувам со сите луѓе од сиот свет и да се оженам и да имам многу деца и да одам во библиотеки и да земам книги и — сето тоа би го правел”, рече момчето гледајќи во септемвриското утро.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Најчесто, кога Татко ја напушташе библиотеката, таа влегуваше речиси нечујно за да го присобере правот, да ги проветри книгите со свежината што продираше од реката, преку отворените прозорци на чардакот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во меѓувреме во библиотеката влезе госпоѓа Камилска со две жолти бакарни ѓезвиња со сварено кафе и два мали филџани во бакарна навлака и две мали празни чашки.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Со диплома на градежен инженер се вработив во Дирекцијата за обнова и изградба на Скопје и ја градев Народната и универзитетска библиотека, Архивот на Македонија и Институтот за национална историја, Театарот на народностите, Музејот за современа уметност и комплексот музеи на Македонија и други објекти.... Таков пат поминав...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По неколку години се вработи во Националната библиотека.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Библиотеката ни беше оставена во наследство во туѓина, по сѐ што изгуби семејството во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
