па (сврз.) - нека (чест.)

Да и а стуткам јас ваа со бабата Бисера, па нека се чеша она до чешање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дозволи ми само уште една голтка од виното на љубовта, па нека ме нема...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Само да се живее, па нека мувлосуваат!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој што не е роден – нероден е, па нека се вика како што сака.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Но, жените си се жени, имаат слаба точка и пред таа слаба точка не ги затвораат устите, па нека пропадне и светот ако треба.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Пријатно е да се доживее убавиот сон, па нека е и лажен.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ѝ се посакало да биде курва, па нека биде: нејзина волја - нејзина судбина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тогаш дедо Геро му смислил: „Добро, штом сакаш смешка, смешка ќе ти кажам, туку дај да седнеме да ручаме, па нека ти биде“.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)