А Бисера, колку го виде оти ја симна шапката и почна да се крсти, избега и не се обѕрнува назад, оти поп кога колне не треба да го гледаш: макар и другото да колне, клетвите го фаќаат тој што е крај него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Трајковица удри да се кара, да колни, леле ми го изедовте Трајко мил, леле Трајко шо ме остави сама, леле јас пустата сега без тебе сум без очи и опуљ – плачеше Трајковица и колнежите не ѝ секнуваа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Затоа, ако и згрешам негде, било со збор, или со дело, браќа мои, штом ќе го читате ова да пеете, а не да колнете.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Измамените измамници не престануваа да колнат.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Митра стана, се истресе, си ја заврти косата и почна да тажи на глас и да колни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Три истрели. Толку. И очај во моето срце, во моите разбуричкани мисли.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
На Митра не ѝ помогна што преташе, не ѝ помогна ни што почна да колни, Чана не ѝ одвраќаше па без големи проблеми ги префрли во стопанството.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)