таму (прил.) - ќе (чест.)

Краста (Кон Грета): И покрај ова што го виде сигурен сум дека сè уште не знаеш кој сум јас, но кога ќе пораснеш верувам дека ќе ти биде јасно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А сега...сега не ти преостанува ништо освен да отидеш во кино, а таму ќе те чека...тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Вечерва ќе одите со баба ти на гости кај вујко Ванчо. Таму ќе вечерате и таму ќе спиете.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Се облекоа и со баба му отидоа кај вујко Ванчо, а дома остана дедо Петре и ѝ рече на снаата: - Невесто, суреди ја куќата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Реков за што станува збор, дека не е голем проблем, дека за час може да се реши, но тие едноставно ме собраа, рекоа дека таму ќе објаснам, ме одведоа во квартниот оддел на полицијата, ме ставија во едно тесна просторија зад решетки и ме заборавија.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку што знам, ти си таму и таму ќе се видиме и ќе бидам в село за дваесет и осми, за празникот наш Света Богородица“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас бев упорна. Не се грижев за тоа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога отидов во Будимпешта, тие кои беа одговорни за нас ми велеа ...ееехее, ќе одиш во Југославија и што мислиш, дека таму ќе учиш македонски?
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Никој за миг не изусти ни збор.  „Кајшто ќе одат моите, таму ќе одам и јас”, додаде тивко.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Доста де! - викна дури налутено Рангел. - Сѐ тоа па тоа. Сите таму ќе појдеме, што ти се чини!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Заповедајте таму да ме арестувате... Таму ќе се расправиме јас и ти!...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој беше нестрплив да ја види својата Гица, најубава девојка во селото, а мене ми вети дека таму ќе ми најде непремено љубовница, ако ништо друго - ќе ми нареди работа со некоја од своите братучеди.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Драги мој, таму ќе ти ја дадам љубовта своја...
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од нашите, што работат таму ќе можеш нешто да дознаеш...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се оддалечивме од галантеријата, се врткавме околу играчките со надеж дека таму ќе мавнеме некоја џамлија - ама и таму ништо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ајде, уште едно качување!“ извикав за да ја прекратам мачната ситуација. И се качувавме... качувавме... качувавме... до четвртиот кат.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
ЏЕРОНИМО
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Можеби сепак ќе е подобро да не патувам, да останам дома, да се грижам за малиот. Таму ќе седам - ваму ќе ве мислам“, - длабоко воздивна баба.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ние и таму ќе ги крвавиме гаќите дури стојат главите, и тука.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Што велите вие другари? — им се обрна лично. — Согласни сме, Иване, зошто да не!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но и покрај ваквото уверување Маклин му дал до знаење на Тито дека тој не “бил разуверен“, и дека ќе “суди според настаните, а настаните се многу вознемирувачки“.295 Од своја страна, претседателот на НКОЈ Јосип Броз Тито, притиснат од очебијните факти за она што се случувало во Македонија, а и самиот во нецелосен тек со она што се случувало таму ќе му изјави на Маклин дека сите активности кои се случувале во Македонија “се случувале без негово знаење или одобрување“ и му ветил на Маклин дека тој самот ќе се заложи да им стави крај на таквите активности.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Само што тргна, коњчето рече, „Погледни ми во увото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
17. Еден ирски јунак чијашто мајка беше почината, доби задача од својата маќеа да тргне на пат до островот под морето и да донесе златни јаболки што таму ќе ги пронајде.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тогаш додаде, “Имаше само три или четири дена кога моравме да останеме во кревет за да се згрееме”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога го доискапи шишето и ѕирна низ него од грлушката до газерот, Геро свечено изјави и го фрли низ прозорецот, како попски да фрла крст на Водици: „Каде што ќе падне шишево, таму ќе го дигнеме шаторот!”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Жените на мораа да одговорат со „не”, зашто Фоте, па и Боге, и така не ги слуша: - Е таму ќе ве водам.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Патчево ќе нѐ доведе до Чукарот - рече Бојан. - Таму ќе одмориме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Оргијата инаку нема да ни успее. И таму ќе се расоблечеме. Голи, како од мајка родени.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тој најчесто уште од изутрина се искачуваше на Тумбица, таму ќе ги застружеше своите две клечки и од утро до вечер ги повторуваше двата стиха од својата песна.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Таму ќе биде мојот инвестмент за вашиот дивелопмент.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Откако таму ќе ги обучеа колку толку, одново откако ќе ги натераа да се заколнат дека ќе се борат за славата на Србија и на Кралот, ги испраќаа во првите борбени редови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Овој начин на прогонување е многу исплатлив, и тој, како член на „Одбрана“, бездруго ќе биде награден.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се разбира, жртвите бегаат, заминуваат спрема Белград, мислејќи си дека таму ќе бидат оставени на мира.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Престануа да ја кубе тревата, го крева погледот и отворено ги гледа првин Максима а потоа и Костадина Дамчески: Ако ги оставев да ме отераат на ујќумат, вели, тие таму ќе ми направеа претрес.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А ако се гребеше и во татковата душа и таму ќе се откриеше еден крај друг верски слој, помирување или рамнодушност кон обата. Но, не и атеизам...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
ДЕПА: Ти не ѝ се мешај на жената, сака од куќи да му рече со здравје. Таму ќе биде повторно.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Е, што да правиш, ние беќарите сме како питачи: секаде ќе тропнеме, а каде што ќе ни отворат таму ќе влеземе. (Секој збор на Анѓелета предизвикува смеење кај жетварките.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Очите твои се гулабови под твојот превез; косата ти е стадо кози, кога слегуваат од Галафската гора; забите твои – како стадо истрижени овци, кога излегуваат од капење, од кои секоја има по две јагниња и јалова нема ниедна; усните твои – како алова панделка, а устата твоја слаткоречива, со јаготки на лицето како половинки од калинка; вратот ти е како кулата Давидова, изградена за оружје: на неа висат илјадници штитови – сѐ штитови на јунаци; градите ти се како близначиња од млада срна, кои пасат меѓу кринови; Таа: дојди мил мој, да излеземе во полето, да преноќеваме по селата; утре рано ќе појдеме во лозјата, да видиме дали потерала лозата, дали се отвориле пупките, процутеле ли калинките; таму ќе те опсипам со милувања; Тој: О, колку се убави нозете твои во сандали, ќерко знаменита!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Каде е Луција“, прашував. „Луција замина; рече дека ќе оди кај тетка ѝ во Велес, и дека таму ќе преспие, оти тетка ѝ ја очекувала на гости.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем Фисот ме фати за коса, ѝ рече на Луција „Избриши го“, и таа потем долго ме бришеше со шамичето; гледав солзи во нејзините очи; тоа не беше онаа Луција од разбојот, којзнае дали некогаш воопшто и постоела таква Луција, си мислев; гледав пред себе жена во солзи, сподобие страсно во писмо што го преточив, во песни; жена со очи гулабови; со коса како стадо кози, кога слегуваат од Галадската гора; со заби – стадо истрижени овци, кога излегуваат од капење, од кои секоја има по две јагниња и јалова нема ниедна; со усни – алова панделка, со уста слаткоречива, со јаготки на лицето како половинки од калинка; вратот ѝ е како кулата Давидова, изградена за оружје: на неа висат илјадници штитови – сѐ штитови на јунаци; градите ѝ се како близначиња од млада срна, кои пасат меѓу кринови; еве ја, плаче пред мене и ми ги подава рацете, и вели: дојди мил мој, да излеземе во полето, да преноќеваме по селата; утре рано ќе појдеме во лозјата, да видиме дали потерала лозата, дали се отвориле пупките, процутеле ли калинките; таму ќе те опсипам со милувања; еве ја, стои пред мене и јас ѝ велам: О, колку се убави нозете твои во сандали, ќерко знаменита!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Оти: си влегол, татко, во одајата со записот проклет, но очите не си можел да ги одвоиш од буквата Ж, буквата девојка, што зографот-краснописец ја нарисал да биде со очи питоми, со раце и нозе раширени, спремна да го познае мажот свој; Оти: си видел жена, сподобие страсно во писмо, клопче отровно, со очи гулабови; со коса како стадо кози, кога слегуваат од Галадската гора; со заби – стадо истрижени овци, кога излегуваат од капење; Оти: вратот ѝ е како кулата Давидова, изградена за оружје: на неа висат илјадници штитови – сѐ штитови на јунаци; градите ѝ се како близначиња од млада срна, кои пасат меѓу кринови; Оти: твојот страстен поглед ѝ дал топлина на буквата-девојка, и таа оживеала, и скокнала од писмото-клопче, па паднала пред твоите нозе и почнала да ти ги бакнува стапалата; Оти, ти рекла: дојди мил мој, да излеземе во полето, да преноќеваме по селата; утре рано ќе појдеме во лозјата, да видиме дали потерала лозата, дали се отвориле пупките, процутеле ли калинките; таму ќе те опсипам со милувања; Оти: иако си му се заветувал на Бога по раѓањето на твојот единствен (сега ја разбирам смислата на нагласката на овој збор во говорот на Лествичникот пред логотетот!), син Лествичникот, си ѝ рекол: „О, колку се убави нозете твои во сандали, ќерко знаменита!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но тој немаше желба да стане и затоа продолжи да лежи на креветот, како божем лежејќи таму ќе може да ги реши сите нешта.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, бидејќи делото е извршено под француско знаме, т.е. на француска територија, сметам дека францускиот суд е компетентен и може да ми суди и само таму ќе кажам што знам“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Го знам – се пофали. – Старото име му е Крчишта. Нели? - Така е. И таму ќе одиме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Си велевме и таму ќе наидеме на тешкотии, ама никој нема да не тера да не сме Македонци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Си рековме дека ако одиме по железничката линија, ќе стасаме во Битола, а таму ќе се распрашаме кој пат води за Преспа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сега читам во весниците дека таму ќе се прави музеј.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се насмеав и му реков: - Господине, отворете ја фиоката и таму ќе ги најдете сите податоци што ги барате.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Да одиме во она кафеанче – предложи преведувачот – можеби таму ќе најдеме некој што знае повеќе. Прифативме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Одете горе во планината, можеби таму ќе најдете некого.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мислевме некаде ќе не однесат и таму ќе ни го дадат оружјето така, како што ни го дадоа пред приодите на Грамос по повлекувањето од Вичо.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Да ми кажеше и порано таму ќе ја закачевме, - рече татко ми скоро избегнувајќи го погледот и ми се стори како нешто да го дави во грлото.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Соочувањето со она другото и за лудилото и за нормалноста значи смрт, и претворање во сопствената спротивност и негација.” .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако нормалноста внимателно се загледа во лудилото, таму ќе ги согледа неподносливите вистини не само за лудилото туку и за себе, па ќе напукне нејзината фасада, ќе исчезне оклопот, и ќе се наѕрат сите ненормалности кои во себе ги носи она што себе се нарекува нормалност, па на местото на разорената нормалност ќе завладее лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дали во ловот, место да го фрлат копјето кон пленот, го оставале оружјето на земја и му се поклонувале на гонетото животно?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дали тие, опседнатите, бегале од својот дом, и се вовлекувале во животинските дувла, без свест дека ѕверот кој лежи таму ќе ги раскине?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Сигурно им е подобро,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Пред да заминат им рекле дека таму ќе им биде подобро.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако ја отворите Библијата, таму ќе ги најдете воскреснатите чеда Божји, меѓу редовите на светите писанија, во земјата своја библиска, како во пророчките сказанија.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако ги разгледаме сега распространетите во Македонија религиозни пропаганди, тогаш таму ќе ги најдеме религиозните пропаганди во повеќето случаи да служат како орудие за национални и политички цели.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
30. Зборуваат притоа: како што беше во Источна Румелија (Јужна Бугарија),а таму ќе се види каде има Грци, каде – Срби, Бугари, Турци, Власи и Арнаути.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ставете не во еден гроб само таму ќе најдам милост.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Ќелиите се скроени за виновници Без вина јас се изборив и со катанец ќе се оковам Да не го видите сиромавиот валкан образ Се изморив од изгубени битки Но го видов крајот на војната како приведение Лебди во зеницата која затупува ко замаглени очила Во диви сенки од без трага Виорот избриша сѐ Ако патот те одведе во непознатото, таму ќе се сретнеме Ти со срце поцврсто од камен, а јас сенка в копана во камен.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Во еден “Прирачник за женска покајничка пред, за време и по светата причест” (Хамбург, 1668), пишува: “О Исусе, дојди кај мене, ќе те воведам во нишата на своето срце; таму ќе те Љубам и милувам, ќе те прегрнам со Љубов, дојди, слатко мое и ослади ме”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Намерно лудило, радосно зло, уморен одмор, штетна корист, очајничка надеж, жива смрт, одважен страв, колеблива смеа, нескршливо стакло, вжарен мраз: вечна бездна на хармоничен несклад, пеколен рај, небесен пекол. (со “рафали” од оксиморони Марино пишува за Љубовта) okno.mk 237 Мистика и еротика Дури и во христијанската мистика се појавуваат слики кои не само што се проникнати со еротика туку директно се преземени од сексуалноста.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Претрчај до вратата на магазинот. Оној таму ќе мора да го убиеш.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Најмалото, фатено за нејзината рака, се смееше поради доживувањето, чиј денешен еквивалент би бил патување во Египет, зашто ќе оди кај тетка, а таму ќе има и гравче и посна сарма и кикиритки и леблебија... и по малку суво грозје.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
таму ќе ни судат и така не засурмуваат во вагонот небаре добиток за продавање и клан, клун, клан, клун, лазаме за Софија пооди, пооди, - запри, па пак тргни, а ништо не гледаме, имаше само една дупка во отворче одозгора, над нас и не знаеш кога се стемнило, а си заборавил кога било дење, денот и ноќта си ги смешале нозете, ги избришале границите и не знаеме дали сме поблиску до денот или до ноќта, само некогаш ќе подотвори некој, ќе ти остави кофа со вода и по едно лепче - камче за да ти ги скрши забите и пак ќе ја тргне вратата, ќе го штракне лостот, штрангата, а ние ќе го топиме 118
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај ќе застанеше, таму ќе го засмрдеше местото, Како некоја болест да заседнуваше, Секој двајца со него тројца стануваа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ама таму ќе се смират, рече попот, само што ќе се сретнат и ќе се смират.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кај ќе го врзиш, таму ќе остане, велам, им кажувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кој народ да се буни, велам јас, ова е стадо без пастир, кај ќе го потераш таму ќе оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кај било, вели Левтерија, кај ќе ме водиш, таму ќе идам. И на крај на светот, вели и го зема бокалот, се исправа, тргнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе навали сонцето, ноќта, и пак ќе отиде на меана. Кај Доксима Тренчески. И таму ќе се долива, ќе дополнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Марија потрча кон влезот на зградата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дури беа мали, тој никогаш не ја тепаше како што ги тепаше Хари и Ернест само затоа што беше девојче; но подоцна почна да ѝ се заканува и да ѝ кажува што сè може да ја снајде само да не е обѕирот спрема покојната мајка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- „Се надевам дека овде има телефон“ -рече Марија. - „Секако“ -ѝ рече жената. - „Таму ќе ви покажат“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таму ќе биде мажена – таа, Ивлин. Таму ќе ја почитуваат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На седмото небо, можеби таму ќе ја најдам среќата. Венера, планетата на жената.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Од тој час дејствуваме сложно и брзо.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Таму ќе пеат и луѓето и птиците: „Нови утра изгреваат, да живеат победниците!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И затоа врти ги сликите, соочувај се со себе, живеј со спомените, разговарај со нив за да не онемиш; навраќај им, зашто сето тоа таму ќе остане, на тој живот на кој многу му верувавме...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Таа го задржуваше да не оди, да остане овде да работи, но фирмата му рече дека градилиштето се сели во Брно и дека таму ќе остане додека заврши работата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во дезориентираниот арапски свет по поразот од Израел Арафат ја гледа историската шанса да го наложи своето лидерско кредо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
А татко му еден ден му рече: кој нема татковина, нема ниту гроб, нема ниту гробници и ти забранувам да патуваш!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во есента 1967 година, започнува војна за ослободување на окупираните територии и тој таму ќе се најде.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во својата поезија ќе сведочи дека е тој постојано во заминување кон татковината: заминувам во сон, таму ќе се најдеме ако постои враќањето од егзил, обновив минат ден за да те сакам повеќе во новото заминување, заминувам во правец кој не постои!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И да се вратиш, и таму ќе те очекува мисија, како што може да се случи и да останеш во Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од тебе зависи кој пат ќе го избереш!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Повели во крчмава. Таму ќе пееме вечнаја памјат.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Двете се заколнавме дека тоа што го работиме таму ќе го чуваме во најголема тајност.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Грешни мисли таму ќе се успокојат.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Може од таму ќе го видиме Езероно.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Ќе си заминеш како и мајка ми. Може таму ќе се сретнете.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Се продаваа букети од какви сè не цвеќи­ња, овошје што постои каде било таму ќе го најдеш, нај­разновиден зеленчук, секакви зачини.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Нејзе таму ќе ѝ биде прекрасно, сестра ми е човек од прва сорта, а самиот јас ќе наминувам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Па, она што таму ќе може да се добие ќе бидат информации, а не оваа, со јаглени хидрати - баласт - преоптоварена преобразба.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сигурно таму ќе дојде со детето...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од друга страна, си мислеше, можеби таму ќе биде подобро.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И таму ќе останеме извесно време.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Чинете гајрет да отидеме живо до Стамбол, белким таму ќе се разбистри работата, – не престануваше да ги теши стариот поп Димитрија. Но далеку беше Стамбол.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Во самите дневнични белешки барем на почетокот, не наидов на трага за такво нешто, ама постојат куп ракописи во кои немам ѕирнато, може таму ќе се најде нешто под тој наслов.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Каде ќе нѐ одвее ветрот на дедовците, таму ќе стигнеме, кога ќе смета дека е време дедо Костадин ќе ги отвори вратите на вагонот и одеднаш ќе го пушти и ќе нѐ забери назад, поблиску до здивот на предците!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Таму ќе бидете најбезбедни и ако бомба ја погоди куќата!“ Така рече. И веднаш замина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Според постојаниот ритуал, Татко ќе појдеше во одајчето десно од чардакот, во тој негов минијатурен бал­канвавилон, кое беше приспособено во негова малечка библиотека и во работно катче и таму ќе се задржеше некое време.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ама децата сигурно таму ќе се вратат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Благодариме!... и натаму ќе те пресретнуваат познатите зборови или ехото на истргнатото ...најважна е неизвесноста вели тато пази ја светлината на првата страница колку бавен ни се чини и долг почеток на нејзниот од но книгата веќе ја отворивме и ти патуваш сине излези од бањата не свлекувај ги тревожно измокрените гаќички туку појди по блесокот прескокни ја корицата- ограда остави ја оваа страна мене домот мртвите сестри и браќа онаму е поезијата ќорлестото маче со рахитични предни нозе ќе биде твојот водич токму тоа мачето кенгур ќе те изведе низ светот на прекршените огледала и зборот осамен што толку патетично ти звучи сега таму ќе биде највистинското задоволство ќе му припаѓа само на твојот сон ќе се гнезди само во твојот занес трагај... тигарот или полезноста на проекцијата на законите на џунглата врз собната атмосфера ...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Им објасни дека тоа ѝ го сторил светецот за да ја казни, зашто на некој од манастирските орачи кога подлегнал да преспие на нивата, му дошла таа и му го изела едниот вол; се исплашил тој и отрчал кај свети Наум и му кажал плачејќи; тој му рекол да се врати на нивата и таму ќе ја најде мечката впрегната во јарем.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сега одат за Битола. Таму ќе им го предадат оружјето на Германците и тие ќе ги пуштеле да си одат дома.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Вечерва со Трајчета ќе одиме во Караорман и таму ќе спиеме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Гледај, ќе одиме со пладневната ракета во Л.А, со хеликоптер во два часот во Санта Барбара, со авион во девет во Енсенаду и таму ќе ја минеме ноќта!“ 71
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тогаш жената му рече на шумарот: - Или него врати го во шумата, или јас таму ќе побегнам.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Клинка човекот, се потпира на патерица и нешто вика.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Значи, право на линијата. Држи се. Таму ќе се најдеме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Молк! И да се јавиш во управата, каталавес?! Таму ќе се разбереме!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Никому не му е грижа за тоа како е создадена полумесечината што никнала од вратот на човекот, туку што се има случено со вистинската глава на човекот кој прифатил да си игра дојденец од месечината?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Работа. Какаја работа! Со билет купен за половина динар ќе влезеш внатре во колата и дури таму ќе откриеш дека луѓето не ги итересира изгледот на човекот паднат од месецот туку начинот на кој е создадена таа скривалка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Па можеби таму ќе го најдам изворот на подмолнава сила кои некој ја нарекуваат немир.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ако овој проклет немир што ја уништува мајава душа е господар, тогаш господару со мене владеј.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секое скршено делче од моето срце се соедини со ветрот и одлета во бескрајот, таму ќе те пронајдам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секоја моја солза е дел од морето, ќе се роди во форма на прекрасен бисер, а од нив прстен за некоја друга љубена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Барем таму ќе биде поблиску до војната, до мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурно таму ќе ми го измијат мозокот, си велам, ќе ми го избришат памтењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Овците кај ќе ги натераш, таму ќе бувнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ќе одиш во слободна Македонија, ми велат, и таму ќе го родиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби таму ќе сретнам некој од другарите, си велам, а можеби ќе го сретнам Горачинов...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Влегов во едно село што се гледаше од патот и сега таму ќе го чекам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„На паното ќе отвориме нова колона и ќе ја наречеме- Секоја планина - своја тежина! - и таму ќе ги објавуваме добиените писма.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наскоро, по десет години, чудовишното ѓубриште - ВАРДАРИШТЕ ќе се престори во чудесно парково шеталиште - со патеки, патчиња и клупи ( таму ќе може скришум да се врежуваат иницијали и по некое прободено срценце)!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
По одлуките на Второто заседание на АВНОЈ (29 ноември 1943) и на Техеранската конференција (28 ноември - 1 декември 1943), настанале крупни промени во однесувањето на сојузниците спрема настаните во Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На крајот, во својот заклучок, Доливети ќе истакне далековидно дека учесниците на тркалезната маса се убедени дека е потребно и "во интерес на балканските земји да остварат полна соработка во рамките на европската демократска заедница и во склоп на светската заедница; и дека таму ќе има целосна соработка со големите сили на Обединетите нации, врз основа на еднаквост".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За јадење да не берите гајле. Таму ќе јајте погача, сирење, кашкавал и секој ден за обед варено, печено или пржено месо...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таму ќе го најдам...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А децата, велеа, аскерот ќе ги собери и ќе ги прати по острови, како на сургун и таму ќе ги учат мајките и татковците и браќата да си ги кодошат и дека од нив ќе направат најлоши зулумџии и кољачи кои од крв мајчина ќе се ситат и сестрите ќе си ги поганат, велеа...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во Битола ќе растовареа и таму ќе претовареа нешто друго.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Или ќе појдат негде подалеку и таму ќе си играат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Влегуваме во продавница да купиме нешто, а таму ќе ни се случи да ни продадат нешто расипано, да ви закинат при мерењето, да не ни вратат кусур и - ете причини за лошо расположение.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Каде уште може да се оди, кажи, таму ќе одиме. (И ги бацува рацете. Се обидува да ја крене од земја.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
КРИСТИНА: Повелете на верандата. Таму ќе бидеме на мир, а и воздухот е почист. Поради фонтаната, а и езерото не е далеку.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Таму ќе го видам? - се интересираше Бреза.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Каде да залегнев – таму ќе паднеа па му реков на чичко ми: Чиче, овојпат да знаеш дека ќе загинам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Се договоривме со газдата на кафулето дека таму ќе бидеме од 20 јуни до 1 август, затоа што требаше да се вратиме пред да замине Змејко на брод.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тогаш ми се чинеше дека таму ќе живеам засекогаш.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Да одам, си мисли авторот, па тие таму ќе видат како, што и за колку.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Малечката му ја става на авторот својата рачичка на главата, му ја гали косата и му вели: „Ти ќе дојдеш во Гостивар и таму ќе се разбереме“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Моите тетки, ама да се деца, како тогаш, нели?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Треба само да се посака каде да се оди и тој таму ќе те одведе за миг.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уште кога би знаела дека таму ќе ги сретнам моите родители, баба ми и дедо ми, и сестрите...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)