Тој воопшто не се сомнева дека и овие патеки кои нудат чудни задоволства знаат да постават стапици и умеат да ти наметнат неугодности во кои напати нема да ја распознаеш и сопствената болка.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ете тоа сакам да му го речам додека ги кревам полните садови со вода. Но молчам.
               
             
           
            
            
              „Синот“
               од Србо Ивановски 
              (2006)