со (предл.) - убаво (прил.)

Штом го виде, го пречека со убаво.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Господе, ова нека започне со убаво. Доста беше тага за мојата Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не те слуша, што се вели, не можеш и со убаво да го земеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Со убаво да нѐ внесат во кафезот!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Му ја дадовме заработувачката и го испративме со убаво.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Питома, не премногу снажна, да не ја препадне публиката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа дава една вербална клоака која глатко тече, со убаво срочени реченици, и ситна, безопасна досетка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Па иди друг, со убаво да го фати: - Немој така, бре, Вендија...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)