Потоа песната се измешува со глувото ѕвонкање на наковалната. Тоа се тешки удари во самата глава.
               
             
           
            
            
              „Пустина“
               од Ѓорѓи Абаџиев 
              (1961)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Се раскуќуваше додека ја лечев  Од бубачки, црвја и лоши зборови  Од страв детски, од лутеж, од несон  Од искра на наковална, од олово  Стежнато во сачмата на крвта.
               
             
           
            
            
              „Забранета книга“
               од Веле Смилевски 
              (2011)