Тогаш се испостави дека рачката за вода е неизмиена и ќелијата со часови потоа одвратно смрдеше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неколку часа потоа, верниот „курир“ на Рада по успешно завршената „мисија“ замина дома.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во еден момент авторот имаше чувство дека го подувнало благо освежувачко ветре, кога, в час потоа, пред нив чекореше млада жена, можеби девојка, преку чии голи раменици стегнато стоеја две црни презрамки, во мини сукња, со нозе мили како прегратка и што понесуваа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Еден-два часа потоа нови грмежи ми го привлекоа внимание и видов нови десетина мечки - австриска ескадрила.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Летот на авионот е дури по два часа потоа.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Со часови потоа без некој да може да ви забрани летате над водата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Коритата ги ставија на средината од просторот помеѓу двата реда кревети, а казаните покрај коритата. Потоа излегоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Половина час потоа, во просторијата која ни беше спална, група млади луѓе донесоа неколку големи празни корита и покрај нив - казани полни со вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)