Холанд покажува    како јазовите и стапиците отворени од овој атомистички индивидуализам    создаваат внатрешни проблеми на кохеренција коишто се нерешливи во    тие рамки (пр., Локовото некохерентно објаснување на супстанцијата,    проблемот на солипсизмот, итн.) како и дека ги исклучуваат жените и го    легитимираат ова исклучување на суптилни а понекогаш и на несуптилни    начини.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 1“
              
              (1994)