вади (гл.) - пиштол (имн.)

КОСТАДИН: (Со левата рака ја прегрнува Симка, со десната го вади пиштолот).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ако си ага и имаш пари, имаш власт- сила, можеш да заграбуваш ниви, лозја... та треба ли и сѐ што е убаво да биде твое—и девојките?! (Го фаќа за гуша и го оборува на подот, потоа го вади пиштолот).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
ФЕЗЛИЕВ: (Станува. Го вади пиштолот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
(Манастирот. Арамијата чука по ѕидовите. Бара нешто. Пауза. Шум. Арамијата се крие во темницата. Вади пиштол. Се отвора вратата. Влегува Михајло. Пауза.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)